Muzykoterapia – Czym jest? Dla kogo?

Muzykoterapia – Czym jest? Dla kogo?

Żyjemy w czasach, kiedy świadomość zdrowia psychicznego rośnie, a wraz z nim rozwijają się metody i rodzaje terapii. Dzisiaj przyjrzymy się muzykoterapii, której korzenie sięgają już czasów plemiennych. Każdy z nas, chcąc nie chcąc miał kontakt z muzyką i zapewne jest w stanie sobie przypomnieć moment, w którym muzyka, wywarła na niego szczególny wpływ.

Obcowanie z muzyką ma ogromne znaczenie dla rozwoju każdego człowieka, jest ona czymś pierwotnym, śmiem stwierdzić – wpisanym w ludzkie DNA.

Możemy to zauważyć po zachowaniu małych dzieci, które jeszcze zanim zaczną chodzić, podrygują entuzjastycznie w rytmie. Mimo, iż muzyka jest z nami niemalże od zarania dziejów, przyjrzenie się jej oddziaływania terapeutycznego i usystematyzowanie muzykoterapii jako interdyscyplinarnej nauki nastąpiło w połowie XX wieku.
Rozwój tej dziedziny nabrał rozmachu w latach 70 XX wieku. Wtedy powstało American Association for Music Therapy (Amerykańskie Stowarzyszenie Muzykoterapii). Natomiast Polsce w tym czasie, za sprawą psychiatry Andrzeja Janickiego oraz muzyka i kompozytora Tadeusza Natansona muzykoterapia stała się kierunkiem akademickim. Obecnie można ją studiować na Akademiach Muzycznych w Łodzi, Katowicach, we Wrocławiu, Krakowie, jak również na Uniwersytecie w Lublinie.

Ja miałam przyjemność studiowania muzykoterapii na Akademii Muzycznej w Łodzi. To wspaniała, uczelnia, z indywidualnym podejściem.
Pracuje się warsztatowo, grupy są małe (moja na ostatnim roku liczyła 6 osób😊). Muzykoterapia stała się dla mnie wspaniałym połączeniem moich pasji do muzyki, śpiewu, psychologii i pomagania innym.
Pomysł na studia zrodził się jeszcze jak mieszkałam w Danii i prowadziłam stowarzyszenie integrujące różne kultury i pokolenia przez śpiew. Wtedy miałam możliwość obserwowania, jaki wpływ ma uważne prowadzenie zajęć wokalnych oraz muzycznych i jakie działanie ma wspólne śpiewanie.

Osoby przychodziły do mnie i mówiły, że „w końcu czują, że żyją”, „że z takim wsparciem widzą światło w tunelu depresji”, a osoba z autyzmem poczuła, że nareszcie potrafi wyrażać swoje emocje i czuje się dzięki temu spokojniejsza.
Postanowiłam więc wgłębić się w naukowe podstawy pracy z muzyką.

Czym jest muzykoterapia?

Od czasu ukształtowania się muzykoterapii jako nauki powstało wiele metod, technik oraz jej rodzajów. To sprawia, że możemy znaleźć wiele definicji tej nauki. Postanowiłam wybrać jedną, poszerzoną definicję dr Galińskiej, osoby, która wniosła ogromny wkład w rozwój muzykoterapii.

Jej metody przez lata były badane (nadal są), a jej model muzykoterapii w postaci Portretu Muzycznego został uznany przez World Federation of Music Therapy za dorobek światowej Muzykoterapii i wpisany na listę światowych praktyk.

Muzykoterapia jest jedną z form psychoterapii i fizjoterapii wykorzystującą metodycznie muzykę w celach diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych, terapeutycznych i wychowawczych (Galińska, 1992, s. 47). To systematyczne i metodyczne stosowanie muzyki w procesie diagnozy, leczenia i rozwoju osobowości. (Galińska)

Jak widzimy muzykoterapia może być wykorzystywana zarówno w diagnozie, leczeniu, terapii i rozwoju. Stosuje się ją zarówno indywidualnie, jak i grupowo, jej efekty są zbadane zarówno na dzieciach, jak i dorosłych. Dr Galińska stale prowadzi muzykoterapię w szpitalu psychiatrycznym w Warszawie, możemy więc zauważyć, że jest to metoda stosowana także w chorobach/zaburzeniach i nazywamy ją wtedy muzykoterapią kliniczną (taki też jest na przedmiot realizowany studiach muzykoterapeutycznych).


Dołącz do Nas już dziś! TUTAJ

Muzykoterapia – podział ogólny

Muzykoterapię najogólniej możemy podzielić na receptywną i aktywną.

Receptywna polega na odpowiednim dobieraniu utworów dla pacjenta w konkretnym celu. Jeśli jest to relaksacja, muzykoterapeuta ma wiedzę potrzebną do tego, aby dobrać do tego odpowiednią muzykę do słuchania na sesji. Na studiach uczy się tego głównie na przedmiocie zwanym Programowanie Muzykoterapeutyczne. Oczywiście odpowiednio dobraną muzykę stosuje się w różnych celach, na przykład pobudzenia wspomnień, skonfrontowania się z lękiem, wyrażenie emocji, uwrażliwienia. Następnie pacjent omawia przeżycia z terapeutą. W muzykoterapii receptywnej stosuje się także wyobrażenia kierowane, to znaczy, zaleca się konkretny temat do wyobrażeń. Może być również stosowana wizualizacja do muzyki.

Jeśli chodzi o muzykoterapię aktywną, jak sama nazwa wskazuje, polega ona na podejmowaniu różnych aktywności muzyczno-terapeutycznych. Może to być gra na instrumentach prostych, śpiew, pisanie piosenek, omawianie ich, ruch. Oczywiście wszystkie te aktywności, aby były nazwane muzykoterapią, muszą mieć zaplanowany cel terapeutyczny. Muzykoterapeuta obserwuje, w jaki sposób osoba gra, jakie ma trudności z wydobywaniem głosu i na podstawie swojej wiedzy, pomaga w realizacji obranego celu.

Śpiewać każdy może?

Warto tutaj zaznaczyć, że muzykoterapia jest dla wszystkich, bez względu na umiejętności oraz doświadczenie muzyczne. Jest to częsty mit, krążący wokół muzykoterapii – „nie umiem śpiewać i grać – to nie dla mnie”.

Należy pamiętać, iż w muzykoterapii aktywność muzyczna jest sposobem wyrażenia emocji, nie aplikujemy tradycyjnego sposobu oceny. Obserwujemy, jak się czujemy i realizujemy cele terapeutyczne, którym nigdy jest jest nauka gry na instrumencie. Oczywiście, może to nastąpić przy okazji muzykoterapii, ale nie jest to nigdy celem samym w sobie.

Kto może skorzystać z muzykoterapii?

Jak już wcześniej wspominałam muzykoterapia stosowana zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Wspomaga w rozwoju dzieci, ich mowy, ruchu, wspiera kształtowanie osobowości. Stosuje się ją także u pacjentów z depresją, zaburzeniami psychicznymi oraz niepełnosprawnościami umysłowymi.

Muzykoterapia może pomagać w konfliktach, komunikacji, budowaniu zdrowych relacji.
Świetnie sprawdza się w redukcji stresu, relaksacji, budowaniu samoświadomości ciała i jak również poczucia własnej wartości czy asertywności. Być może zaskakującym będzie fakt, iż stosuje się ją także u pacjentów kardiologicznych, onkologicznych oraz neurologicznych jak wsparcie w leczeniu. Dużym obszarem do pracy są także choroby psychosomatyczne.

Kto może zostać muzykoterapeutą

Jak już wspomniałam na początku artykułu, muzykoterapia są to interdyscyplinarne studia. Zatem muzykoterapeutą staje się osoba kończąca studia muzykoterapeutyczne. Nie jest to muzyk ani wokalista, a terapeuta, muzykoterapeuta. Jest to oddzielny kierunek studiów, który zawiera w sobie psychologię, psychoterapię, pedagogikę, rehabilitację, psychiatrię oraz szereg przedmiotów muzycznych.
Aby dostać się na studia należy posiadać podstawową wiedzę muzyczną, zazwyczaj wymagany jest 1 stopień szkoły muzycznej.

Muzykoterapia to fascynujący rodzaj terapii, rozwijający się niezwykle dynamicznie. Zawiera w sobie wiele gałęzi, także każdy terapeuta będzie pracował nieco inaczej, używając innych środków i metod. Warto znaleźć taką, która będzie dla nas najbardziej efektywna, o co warto zapytać terapeutę.


Daria Turowska – Muzykoterapeutka, coachka, autorka, prowadzi profil Balansology
Więcej o specjalistce znajdziesz TUTAJ


Po więcej informacji i praktyki zapraszamy na Nasze social media INSTAGRAMA oraz FACEBOOKA i YOUTUBE
Zostańmy w kontakcie!

Bibliogriafia:
– Archiwum własne
– https://www.umcs.pl/pl/komentarze-eksperckie,22097,muzykoterapia-komentarz-ekspercki,113129.chtm

Copyright © 2024 Duchowi.pl - Znajdź holistycznych specjalistów I wiedzę I miejsca I wydarzenia
Projekt i wykonanie : EGDDesign
Scroll to top